Onintza Irureta Azkune. ARGIA Aldizkaria
Duela urte batzuk baino askoz toki gehiago du mugimenduak
hedabideetan, eta lekua izateaz gain, errealitatetik gertuago dauden
irudiak eskaintzen dira.
Jesus Estomba, Berdinduko (Sexu-eta genero-aniztasunari buruzko zerbitzua, Eusko Jaurlaritza) Gipuzkoako koordinatzailea da eta EHUko Udako Ikastaroetan
LGBT mugimenduak hedabideetan izan duen eta duen lekua azaldu zuen.
Balantze positiboa egin zuen, nahiz eta esan hutsuneak badirela
oraindik. Azpimarratzeko beltzunea: lesbianen ikusgarritasun gabezia.
Ondoko lerroetan dituzue gutxi-asko Estombak adierazitakoak:
“Alde onak aipatuko ditut lehenik eta bi mailatan banatuko ditut:
–Bilakaera: LGBT mugimenduak tokia irabazi du
hedabideetan, kopurua kontuan hartuta, gehiago gaude hor. Kopuruaz gain,
kualitatiboki ere aurrera egin dugu. Hedabideak informazioa ematerakoan
zorrotzagoak dira, eta ondraduagoak ere bai. Garai batean gauarekin,
delinkuentziarekin, bazterrekoarekin lotzen gintuzten. Gaur egun, gure
eskubideen aldarrikapenaz ari dira hizketan.
–Sentsibilizazio soziala: Ikusgarritasuna lortu du
mugimenduak eta horren ondorioz hedabideak errealitatea erakustetik
gertuago daude. Diskriminazioen bozgorailu bihurtu dira hedabideak.
Alde txarrak aipatzen hasita, lau:
Ikuspegi sentsazionalista eta diskriminatzailea:
Orain dela gutxiko izenburu hau ikusi besterik ez dago: ‘Europako
justiziak homosexualei odola ematea debekatzea babestu du’ (El País).
Zergatik dago izenburua horrela idatzita? GIB birusaren garaian ez al
genuen ikasi arrisku taldeak terminoa ez dela erabili behar baizik eta
praktika arriskutsuak? Atzera egin dugu horretan.
Kazetarien formazio kaskarra: Trabesti eta
transexual hitzak nahasten dituzte batzuek, sexu nortasuna eta sexu
orientazioa besteek. GIB ez da gaixotasuna, birusa da. Gay harrotasuna
esatetik LGBT harrotasuna esatera aldatzeko garaia da.
Eufemismoak: gizen dagoenaz ari garenean zergatik
esaten dugu bikaina dagoela? Behin egunkariko albiste batean ez nuen
lortu bi pertsonen arteko harremana nolakoa zen jakitea, zeharka zebilen
etengabe. Hain zaila al da esatea bikote direla, edo lagun min edo
ezkontide?
Ikusgarritasuna, peajea ordainduta: telebistan gayak
asko azaltzen dira, kontua da homosexualaren nolako irudia ematen den,
alegia, Boris Izagirre den eman beharreko irudi bakarra. Badirudi orain
gay denak koloretsuak direla, oso alaiak, gertukoak, ia karikaturak. Nik
ez diot horrelako pertsonaiek telebistan egon behar ez dutenik, baina
errealitatearen zati txiki-txiki bat ematen ari dira horrela jokatzen
badute”.
Entzule batek egin zuen galdera: LGBT mugimenduak hedabideetan orain
dela urte batzuk baino agerpen hobea lortu badu, besteok (ijito
komunitateak, immigranteek…) zer ikasi behar dugu zuengandik? Zergatik
zaudete zaudeten lekuan?
Jesus Estombaren erantzuna:
-LGBT mugimenduak serio egin du lan hedabideetan irudi ona lantzeko.
-Hedabideek pentsamolde irekiarekin jokatu dute.
-Politikek lagundu digute. Hor dago legedia, hor dago ezkontza legea. Itzela izan zen ezkontza legea.
Mahaian, alboan duen María Guijarrok (Alboan Gobernuz Kanpoko
Erakundea) laugarren bat gehitu zion zerrendari: botere ekonomikoa.
Estombaren erantzuna: “Nire botere ekonomikoaz ari bazarete ederki
gabiltza!”. Kontua da ez zutela hizketaldia luzatzeko denborarik izan,
baina ikastaroa amaitutakoan gure belarrietara iritsi zenaren arabera
horrelako zerbait adierazi nahi zuen Guijarrok: indar ekonomikoek
kontsumitzaile talde interesgarria topatu dute LGBT mugimenduaren
zenbait sektoretan eta horrek ere lagundu die azken hamarkadatan aurrera
egiten.
No hay comentarios:
Publicar un comentario